Ustawa o organizacji sądownictwa

Art.1 Ustawa ma za zadanie zorganizować ustrój sądownictwa na terenie Republiki

Art.2 Wymiar sprawiedliwości sprawowany jest w imieniu Narodu Wenedów i Republiki

Art.3 Republika gwarantuje niezawisłość sądów

Art.4 Sędziowie powoływani są przez Prezydenta z pośród osób legitymujących się wiedzą prawniczą; o ile w kraji nie ma odpowiedniej liczby sędzów, władza sądownicza sprawowana jest przez Prezydenta, oraz ministra stosownego sprawom sprawiedliwości osobiście

Art.5 Sędziom przysługuje immunitet, oraz ochrona majestatu prawa. Immunitet może zostać uchylony jednostkowo jedynie decyzjom Senatu

Art.6 Sądy

Na terenie Republiki wyróżnia się

1. Sąd Ludowy (Judkar Popłarzy) - będący sądem I instancji dla spraw cywilnych i drobnych sprawach karnych

2. Sąd Wielki (Judkar Grędzi) - będący sądem I instancji dla spraw karnych i sądem apelacyjnym dla spraw z zakresu gdzie Sąd Ludowy jest sędem I instancji

3. Komisja Senacka ds. Sądownictwa (Kuziel Senatu sem Judkaru) - będący oranem złożonym z ogółu senatorów będący sędem apelacyjnym z zakresu gdzie Sąd Wielki jest sądem I instancji

4. Sąd Konstytucyjny (Judkar Konstytuceniu) - będący sądem konstytucyjnym i najwyższym sądem kasacyjnym

Art.7 Rozprawy sądowe są jawne, chyba iż Sąd dla dobra strony lub stron wyłączy jawność sprawy

Art.8 Zgromadzenie i przedstawienie dowodów oskarżenia spoczywa na oskarżającym, zgdomadzenie i przedstawienie dowodów obrony spoczywa na obronie

Art.9 Każdy ma prawo do obrony i przedstawienia swoich świadków i apelantów.

Apelant to osoba piastująca wysokie stanowisko publiczne wnosząca się za stroną obrony

Art.10 Przed sądem jako apelant nie może występywać przedstawiciel duchowieństwa



Ustawa ma status ustawy organicznej

Ustawa wchodzi w życie w dniu podpisania jej przez Prezydenta